Esploro pri la historieco de Jesuo

La Esploro pri historieco de Jesuo, aŭ historieco pri lia ekzisto kiel efektiva historia persono, estas tezo historiografia kunhavata de preskaŭ ĉiuj fakuloj de tiu scienco.^[1][2][3]

Tiu historieco estas krome ĉe la bazo de la kredo kristana, en ĝiaj diversaj deklinacioj, kiuj asertas la historiecon ne nur de la figuro de Jesuo, sed ĝenerale de la supernaturaj eventoj ligitaj la lia vivo, kiel la mirakloj kaj precipe de la Resurekto de Jesuo ^[4].
La historieco de Jesuo estas kunasertata ankaŭ ĉe la Islamo.

La historia esploro pri Jesuo ĵus atingis interfakan esploradon kaj akiris interkonfesian plivastiĝon de la esploro, kun elstaraj kontribuoj ankaŭ de esploristoj laikistiĝantaj. La hodiaŭaj studoj kiuj nun konsideras ankaŭ la diversecon de kristanaj apokrifoj, estas plue karakterizitaj per revalorigo de la tradiciaj materialoj kaj, do, per renoviĝinta konfido en la ebleco povi rekonstrui raportojn pri la historia vivo de Jesuo. Nome la lastaj dokumentoj (Papirusoj kaj manuskriptoj) faligis la ekstremajn neantajn poziciojn. En la eŭropa medio la kontribuoj koncernis la analizon pri la unuaj kristanaj komunumoj kaj pri la spuroj en ili postlasitaj de la predikado de Jesuo. ^[5].

Kiel rilate aliajn fondistojn de religiaj movadoj (Mahometo, Joseph Smith por la mormonoj), ankaŭ rilate al Jesuo la fontoj uzeblaj estis redaktitaj precipe de liaj sekvuloj ^[6]. Tiu konstato ne devas surprizi ĉar en la vivo – efike priskribita de kristana bibliisto kiel tiu de “marĝena hebreo” ^[7] - Jesuo ne estis tia ke ĝi altiris la atenton de historiistoj aŭ de samtempa literaturisto: ĝi altiris prefere la atenton de kuntrenitoj en la religian sperton. Malgraŭe Jesuo estas, kun Flavio Jozefo kaj Paŭlo el Tarsio, la hebrea figuro pli dokumentita de lia tempo ^[8].

1. ↑ The Cambridge companion to Jesus by Markus N. A. Bockmuehl 2001 Cambridge Univ Press ISBN 978-0-521-79678-1 pages 123-124. p. 124. Estas asertate: "farfetched theories that Jesus' existence was a Christian invention are highly implausible.
2. ↑ Vidu la citita En bibliografio)The historical Jesus in the twentieth century.
3. ↑ La unua uzanto de la esprimo “Mito de Jesuo” Albert Schweitzeren:Schweitzer,Albert, Geschichte der Leben Jesu-Forschung, Tübingen, 1913, p. 445. Laŭ Mauro Pesce tiu hipotezo, konsiderinte la rezultoj de la modernaj esploroj, estas tamen jam seniĝinta je fundamento (vidu: Augias-Pesce, "Inchiesta su Gesù", Mondadori, 2006, paĝ. 235); kaj Joseseph Ratzinger, Gesù di Nazaret, Rizzoli,
4. ↑ La historieco de la miraklaj eventoj estas objekto de debato, ankaŭ metodologia, inter la fakaj esploristoj. Laŭ C.G. Starr, ekzemple, tiuj eventoj sin lokigas trans la juĝon de la historiistoj (vidu: C.G. Starr, "Storia del mondo antico", 1977), dum laŭ Mauro Pesce "estas certa tendenco tipe racionalista kiu laŭprincipe celas nei la eblon de “neeksplikeblaj fenomenoj” je la lumo de la racio", sed hodiaŭ "tiu ekstrema konfido en la racieco estas iomete estingiĝanta" (Vidu: Pesce, en Augias-Pesce, "Inchiesta su Gesù", 2006).
5. ↑ Rilate la nunan staton de la esploro vidu: “Giancarlo Gaeta. "Il Gesù moderno", Einaudi, 2009
6. ↑ David Flusser, "Jesus", 1968
7. ↑ John Paul Meier, "A Marginal Jew: Rethinking the Historical Jesus", 1991-2009.
8. ↑ Flusser D., op. cit.